از یار وفا مجوی کاندر از سنایی غزنوی رباعی 234

1 دان و آگه باش اگر شرطی نباشد با منت بامدادان پگه دست منست و دامنت

2 چند ازین شوخی قرارم ده زمانی بر زمین نه همین آب و زمین بخشید باید با منت

1 این رنگ نگر که زلفش آمیخت وین فتنه نگر که چشمش انگیخت

2 وین عشوه‌نگر که چشم او داد دل برد و به جانم اندر آمیخت

1 انعم‌الله صباح ای پسرا وقت صبح آمده راح ای پسرا

2 با می و ماه و خرابات بهار خام خامست صلاح ای پسرا