از باد خزان درخت از بابافغانی شیرازی رباعی 2

1 از باد خزان درخت عریان گردید چون قامت نی

2 وان گل که چو لاله بود ریحان گردید کو ساغر می

3 از شعلهٔ شمع بود دل گرمی جمع شبهای سیاه

4 دل نیز چو برگ بید لرزان گردید از سردی دی