از نیاز و طاعتم مقصود از نظیری نیشابوری غزل 313

1 از نیاز و طاعتم مقصود دیدارست و بس چون شود روز قیامت با توام کارست و بس

2 بس کمر در خدمت گبر و برهمن بسته ام این که می سازم ردا و خرقه زنارست و بس

3 نکته ای از دوست بر خاطر گران آورده ام هرکه از گلزار می آید گلش بارست و بس

4 دیده بهر ابتلا صد جا فریبم می دهد گرد دل هرچند می گردم همین یارست و بس

5 تا به گردن شیخ در قرض نماز و روزه است گر به تحقیقش ببینی ریش و دستارست و بس

6 جذبه خاص عنایت کی دلیل ما شود دستگیر ما ضعیفان ناله زارست و بس

7 نه دم صوفی صفا بخشد نه راز خلوتی روشنی دل ز فیض چشم بیدارست و بس

8 یوسف از بیع «نظیری » رفته بیرون بارها در همه بازار قلاشی خریدارست و بس