از نام اگر نگذری از ننگ برون از بیدل دهلوی غزل 264

1 از نام اگر نگذری از ننگ برون آ ای نکهت‌گل اندکی از رنگ برون آ

2 عالم همه از بال پری آینه دارد گو شیشه نمودارشو و سنگ برون آ

3 زین عرصة اضداد مکش ننگ فسردن گیرم‌همه‌تن‌صلح شوی جنگ برون‌آ

4 تا شهرت واماندگی‌ات هرزه نباشد یک‌آبله‌وار از قدم لنگ برون آ

5 آب رخ گلزار وفا وقف‌گدازی‌ست÷ خونی به جگرجمع‌کن ورنگ برون آ

6 تا شیشه نه‌ای سنگ نشسته‌ست به راهت از خویش‌تهی شوز دل تنگ برون آ

7 بک لعزش پا جادة توفیق طلب‌کن از زحمت چندین ره و فرسنگ برون آ

8 وحشتکدة ما و منت‌گرد خرامی است زین پرده چه‌گویم به چه آهنگ برون آ

9 افسردگیی نیست به اوهام تعلق هرچند شررنیستی ازسنگ برون آ

10 در نالهٔ خا‌مش نفسان مصلحتی هست ای صافی مطلب نفسی زنگ برون آ

11 زندانی اندوه تعلق نتوان بود بیدل دلت از هرچه شود تنگ برون آ