1 از دیده پنهان آن پری گشت و دل من خوش نکرد آن مرغ وحشی عاقبت رفت و نشمین خوش نکرد

2 نی شد بمسجد منکرم زاهد که در میخانه هم طور من بی دین و دل پیر برهمن خوش نکرد

3 از شمع خود ماندم جدا چندانکه گشتم دل سیه روشن دل پروانه یی کاین تیره مسکن خوش نکرد

4 از عاشقی شد عاقبت روزم ببدنامی سیه ترسید از روز سیه آنکس که این فن خوش نکرد

5 خوش حالت مرغی که او جا کرد در ویرانه یی وز های و هوی باغبان گلگشت گلشن خوش نکرد

6 از چنگ طفلان دامنم کوته مبادا هیچگه کاین دلق رسوایی دلم بیچاک دامن خوش نکرد

7 بی او فغانی هیچگه نشنید صوت خوشدلی عاشق درین محنت سرا جز آه و شیون خوش نکرد