از فیض خیالت چمن سینه شکفت
1 از فیض خیالت چمن سینه شکفت از دیدن رویت گل آئینه شکفت
2 چون صبح لب از خندهٔ جاوید نبست هر گل که ز باغ دل بیکینه شکفت
1 از فیض خیالت چمن سینه شکفت از دیدن رویت گل آئینه شکفت
2 چون صبح لب از خندهٔ جاوید نبست هر گل که ز باغ دل بیکینه شکفت