1 از اول امروز چو آشفته و مستیم آشفته بگوییم که آشفته شدستیم

2 آن ساقی بدمست که امروز درآمد صد عذر بگفتیم و زان مست نرستیم

3 آن باده که دادی تو و این عقل که ما راست معذور همی‌دار اگر جام شکستیم

4 امروز سر زلف تو مستانه گرفتیم صد بار گشادیمش و صد بار ببستیم

5 رندان خرابات بخوردند و برفتند ماییم که جاوید بخوردیم و نشستیم

6 وقت است که خوبان همه در رقص درآیند انگشت زنان گشته که از پرده بجستیم

7 یک لحظه بلانوش ره عشق قدیمیم یک لحظه بلی گوی مناجات الستیم

8 از گفت بلی صبر نداریم ازیرا بسرشته و بر رسته سغراق الستیم

9 بالا همه باغ آمد و پستی همگی گنج ما بوالعجبانیم نه بالا و نه پستیم

10 خاموش که تا هستی او کرد تجلی هستیم بدان سان که ندانیم که هستیم

11 تو دست بنه بر رگ ما خواجه حکیما کز دست شدستیم ببین تا ز چه دستیم

12 هر چند پرستیدن بت مایه کفر است ما کافر عشقیم گر این بت نپرستیم

13 جز قصه شمس حق تبریز مگویید از ماه مگویید که خورشیدپرستیم