از جا نبرد صحبت اهل هوس مرا از قدسی مشهدی غزل 10

1 از جا نبرد صحبت اهل هوس مرا آتش نیم که تیز کند خار و خس مرا

2 آمیزشم چو جغد شگون نیست بر کسی گو آشنای خویش مدان هیچ‌کس مرا

3 هنگام عرض حال ز چین جبین تو در سینه چون حباب گره شد نفس مرا

4 بر من زمانه منت بال هما نهد افتد به سر چو سایه بال مگس مرا

5 دنبال کاروان بلا عشق دم‌به‌دم آواز می‌کند به زبان جرس مرا

6 ای عندلیب نیست مرا بر تو حسرتی گلشن ترا مبارک و کنج قفس مرا