از قامت بلندت قمری به لحن از طغرل احراری غزل 285

1 از قامت بلندت قمری به لحن کوکو در پیچ و تاب سنبل زان حلقه دو گیسو

2 مستانه گر خرامی از ناز در گلستان غوغا و فتنه خیزد از طاق چرخ مینو

3 در بوستان خوبی موزون‌قدان بدیدم مانند نخل قدت سروی نرسته دلجو!

4 افتاده عکس مژگان با چشم سرمه‌سایت در مرغزار سنبل گویی چریده آهو

5 از تیر طعن اغیار عاشق چه باک دارد گر چون شهاب آید برق ستم ز هر سو؟!

6 پهنای دشت هجران چون وسعت دو عالم راه وصال جانان باریک از سر مو!

7 از گلشن جمالت یک گل نچید طغرل خار جفای اغیار آمد دراز پهلو!