1 از روم تا به هند گرفتیم جان به کف بهر نثار مرقد شه بوعلی شرف

2 بر وی قسم به جان عزیز مبارزش کاندر وفاش کرد جوانی خود تلف

3 هست این غلام را به درش حاجت عظیم لطفی کنند و باز رهانندش از اسف

4 باشد در آستانش امید شفاعتی در حضرتی که یافت ازو هند صد شرف

5 یمضی علی الصلاح من العمر مابقی یاوی الی الفلاح من الذنب ماسلف

6 شاهی به چشم خشم به بحر اربنگرد گهی بر روی آفتاب شمارد دو صد کلف

7 نسبت به اعتناش خزف بهتر از گهر با قوت غناش گهر کمتر از خزف

8 در چشم اهل دیده، مسماش همچو اسم آئینه ایست عکس نمای شه نجف

9 خالد خموش، هر چه تو گوئی به طرز شعر بی دولتان مبالغه دانندش و صلف