از نکاه نیم مستت العیاذ از فیض کاشانی غزل 433

1 از نکاه نیم مستت العیاذ وز بلای زلف شستت العیاذ

2 بر صف دلها زد و تاراج کرد فتنهای چشم مستت العیاذ

3 دل ز من بردی و قصد جان کنی کی برم من جان ز دستت العیاذ

4 زلف بگشا موبمو وارس به بین هیچ دل از دام رستت العیاذ

5 از میانت نیست چیزی در میان وز دهان نیست هستت العیاذ

6 از سرا پا هرچه داری الحذر پای تا سر هر چه هستت العیاذ

7 فیض از تو هم پناه آرد بتو گرنه پروای منست العیاذ