از کبر چو من طبع تو بگریخته از سنایی غزنوی رباعی 111

1 مردمان دوستی چنین نکنند هر زمان اسب هجر زین نکنند

2 جنگ و آزار و خشم یکباره مذهب و اعتقاد و دین نکنند

1 این نه زلفست آنکه او بر عارض رخشان نهاد صورت جوریست کو بر عدل نوشروان نهاد

2 گر زند بر زهر بوسه زهر گردد چون شکر یارب آن چندین حلاوت در لبی بتوان نهاد

1 چه خواهی کرد قرایی و طامات تماشا کرد خواهی در خرابات

2 زمانی با غریبان نرد بازم زمانی گرد سازم با لباسات