از خمار زخم دل تا چند درد از قدسی مشهدی غزل 194

1 از خمار زخم دل تا چند درد سر کشد چاک‌های سینه‌ام خمیازه بر خنجر کشد

2 انفعال خامی از پروانه‌ام دارد خجل آتشی کو تا مرا در سلک خاکستر کشد؟

3 ای جگر، یک سیل خون کم گیر از یک آبله تا به کی منت، لب خشکم ز چشم تر کشد

4 عافیت دارد به تنگم ز اختلاط ساخته کو بلا تا همچو مشتاقان مرا در بر کشد

5 طبع قدسی با شراب عافیت دمساز نیست بزم دردی کو که از دست بلا ساغر کشد