از چارده ولیِّ مسمی به هفت از فیض کاشانی قصیده 2

1 از چارده ولیِّ مسمی به هفت اسم سبع المثانئی که ز قرآن نشد جدا

2 از مخزن حقایق ارواح رو نمود انوارشان یکی نه و نی هم ز هم جدا

3 یک نور بود گشته در اشباح چارده بگرفته جا به عرش برین بیشتر ز جا

4 پیدا شد از اشعه انوار پاکشان ارواح شیعه صف زده در عرش جابجا

5 در شیعه قدیم نبیون و سابقون در شیعه حدیث پسینان اولیا

6 آنگه سماء و ارض و ملائک پدید شد هر یک گرفته جای خود از عرش تا ثری

7 ‏اول کسی که حمد و ثنای خدای گفت تسبیح و حمد صانع بی‏چون و بی‏چرا

8 نور محمدی به زبان فصیح گفت آن چارده بدند از ایشان شد ابتدا

9 پس اهلبیت جمله به تسبیح آمدند سفتند دُرِّ حمد خداوند کبریا

10 بودند در سپاس منزه ز حرف و صوت بودند در ستایش بی‏زحمت هجا