1 دوست با کاروان کن فیکون آمد از شهر لامکان بیرون

2 عور گشت از لباس بی‌چونی باز پوشید کسوت چه و چون

3 گه بر آمد به صورت لیلی گه در آمد به دیدهٔ مجنون

4 گاه مشهور شد به آیت نور گاه مذکور شد به سورهٔ نون

5 چون به آب و زمین او بر رست ریشه و بیخهای گوناگون

6 پیش کافور و زنجبیل نهاد عسل و تین و روغن و زیتون

7 می‌سرشت این چهار جنس بهم مدتی چون تمام شد معجون

8 دردها را درو نهاد دوا زهرها را ازو نبشت افسون

9 اوحدی شربتی از آن بچشید گشت دیوانه والجنون فنون