1 چهارم عبید ابن اسود به نام که بد خوی بود و زنسل حرام

2 هم اینسان به رزم خداوند دین بدند اندر آن پهنه ی سهمگین

3 به دژخیم فرمود فرمانروای کز این ناکسان هم بپرداز جای

4 فرومایه در خورد گفت و شنود نپایید و سرشان ببرید زود

5 چنان کرد دژخیم کان نامدار همی خواست از کشتن آن چهار

6 چو بگذشت زین ماجرا چند روز به روزی که خور بود گیتی فروز

7 بیاراست مختار خرگاه داد بیفروخت رخساره، کرسی نهاد

8 سران سپه سروران دیار به ایوان مختار جستند بار