1 چهار چیز مر آزاده را زغم بخرد: تن درست و خوی نیک و نام نیک و خرد
2 هر آن که ایزدش این هر چهار روزی کرد سزد که شاد زید جاودان و غم نخورد
1 زمانه پندی آزادوار داد مرا زمانه چون نگری سر به سر همه پند است
2 به روز نیک کسان گفت تا تو غم نخوری بسا کسا که به روز تو آرزومند است
1 همه نیوشهٔ خواجه به نیکویی و به صلحست همه نیوشهٔ نادان به جنگ و فتنه و غوغاست
1 ضیغمی نسل پذیرفته ز دیو آهویی نام نهاده یکران
2 آفتابی، که ز چابک قدمی بر سر ذره نماید جولان
1 هرکه نامخت ازگذشت روزگار نیز ناموزد ز هیچ آموزگار