1 فروزان کوکب برج سعادت علی بیگ، آن جهان عز و تمکین

2 جوانمردی که، در گلزار جودش نبیند خار منت، دست گلچین

3 ز روی گرم او چون مهر تابان بود گلزار حسن خلق رنگین

4 نیفتد یارب از باد ملالی چو آب گوهر، او را بر جبین چین

5 بهمت خرم آبادی بنا کرد کز آن گردید خرم ملک قزوین

6 چنان کزوی شد این ویرانه معمور از آن معمور بادش کشور دین

7 نه تنها همتش، تعمیر گل کرد که هم تعمیر دلها هستش آیین

8 در آن دانا نهد چون پای گوید به تاریخش که:«حقا جنت است این »