برا امام که بنیاد عمر بر از فیض کاشانی غزل 1034

1 برا امام که بنیاد عمر بر باد است بیا که قصر امل سخت سست بنیاد است

2 غلام همت آنم که جز محبت تو ز هرچه رنگ تعلق پذیرد آزاد است

3 شنیده‏اید که در حق دوستان علی سروش هاتف غیبم چه مژده‏ها داد است

4 که ای ولیّ ولیّ خدا و عترت او نشیمن تو نه این کنج محنت آباد است‏

5 تو را ز کنگره عرش می‏زنند صفیر ندانمت که در این دامگه چه افتاد است

6 حکایتی کنمت بشنو و شناسا شو که این حدیث ز پیر شریعتم یاد است:

7 مجو طهارت مولد ز دشمنان علی که حمل مادر این قوم از دو داماد است!

8 یکی پدر دگر ابلیس هر دو کرده دخول از اختلاط دو آب آن عدوی من زاد است‏

9 به پای خود به جهنم رود عدو تو مگوی که بر من و تو درِ اختیار نگشاد است

10 حسد چه می‏بری ای دشمن علی بر فیض ولای آل نبی روزی خداداد است‏