1 پیش انواع فضلت ، ای صابر کثرت اختران قلیل آمد

2 نظم تو خطهٔ خراسان را همچو در خلد سلسبیل آمد

3 نکتهٔ خاطر چو آتش تو روح را آتش خلیل آمد

4 بر سر طالبان دانش و فضل ظل آداب تو ظلیل آمد

5 خامهٔ تو قصیر و ز سعیش عمر فضل و هنر طویل آمد

6 ساکن خانهٔ علوم تویی غیر تو عابر سبیل آمد

7 با زبان چو خنجرت ، گه نطق خنجر صبح دم کلیل آمد

8 تو اجلی بقدر و دیدن تو خلق را نعمتی جلیل آمد

9 اشک چشم من ، ای عزیز المثل در فراق تو بس ذلیل آمد

10 مر الم را تنم ملایم گشت مرعنا را دلم عدیل آمد

11 صبر کردن ز طلعت چو تویی عقل را سخت مستحیل آمد

12 هذیانی ، که در مرض گویند قطعهٔ من از آن قبیل آمد

13 در فراق تو سخت معلولم شاید ار شعر من علیل آمد