مدتی شد تا دل ما صورت از اوحدی مراغه‌ای غزل 83

1 مدتی شد تا دل ما صورت آن سرو راست دوست میدارد، ولیکن زهرهٔ گفتن کراست؟

2 روی او در حسن چون ما هست، می‌گویم تمام قد او در لطف چون سروست، بنمودیم راست

3 گر زبان در کام من شیرین شود چون نام او بر زبانم رانم، سرم در معرض اندیشهاست

4 ای زبان، بگذر، که نام پاک او از بس شرف در ضمیرم گر بگردد، هم نپندارم رواست

5 اوحدی گر مهر او ورزی،بنه گردن به جور بیدقی را زودتر باید زدن کوشاه خواست

6 عاشق و درویشی اینجا، در دعا و صبر کوش چارهٔ عاشق صبوری، کار درویشان دعاست