برای دوست رفیقی که خالی از فیض کاشانی غزل 1030

1 برای دوست رفیقی که خالی از خلل است محبت نبی و آل و علم با عمل است

2 صفیف شو به عمل راه آخرت تنگ است به علم کوش که عمر عزیز بی‏بدل است

3 نه من ز بی‏عملی در جهان ملولم و بس ملالت علما هم ز علم بی‏عمل است

4 چو غائب است امام زمانه یکباره جهان و کار جهان بی‏ثبات و بی‏محل است

5 دلم امید فراوان به وصل او دارد ولی اجل به ره عمر رهزن امل است

6 خدای هر دو جهان هرچه خواست کرد مگو «که سعد و نحس ز تأثیر زهره و زحل است»

7 خداست فاتح ابواب و خالق اسباب فرو فرستد آن را که کرده در ازل است

8 برای آن که ظهور امام زود شود همیشه ورد سحرگاه فیض العجل است