شاخِ گل از نازکیّ از عبدالقادر گیلانی غزل 26

1 شاخِ گل از نازکیّ یار یادم می‌دهد برگ گل زان گلرخ رخسار یادم می‌دهد

2 چون روم درکوه تا از یاد او فارغ شوم می خرامد کبک و زان رفتار یادم می‌دهد

3 هرکجا بینم گلی با خار می‌سوزم که آن همدمیّ یار با اغیار یادم می‌دهد

4 داستان تیشه فرهاد و کوه بیستون خار خار سینه افکار یادم می‌دهد

5 چون روم در گلستان کز خویش آسایم دمی بانگ بلبل ناله‌های زار یادم می‌دهد

6 رسته بودم از جفایش وه که جور روزگار باز خونریزی آن خونخوار یادم می‌دهد

7 جان شیرین سوزدم چون شعر محیی بشنوم زانکه شیرینی آن گفتار یادم می‌دهد