عروس گل چو به طرف چمن درآمد از حیدر شیرازی غزل 51

1 عروس گل چو به طرف چمن درآمد باز ز عشق بلبل شوریده برکشید آواز

2 به روی خرم گل بلبلان ادا کردند میان باغ به نوروز نغمه های حجاز

3 نگار و باده ی لعلی گرت به دست آید چو لاله فرش زمرد به پیش پای انداز

4 دلا! چو راز نهان آشکار خواهی کرد خیال یار پری چهره ساز محرم راز

5 بمیر پیش مسافر چو بوسعید از ملک بنه ز عشق چو محمود سر به پای ایاز

6 ز پا درآمدم از تاب مهر عالم سوز ز دست رفته ام از دست یار دستان ساز

7 چو باز کرد شکار از برم کبوتر دل چه باشد ار نفسی دربر من آید باز؟

8 چه شد که ملک دل عاشقان مشمر شد مگر ز چشم تو برخاست فتنه در شیراز

9 ربوده ای دل صاحب دلان به حیله و مکر فزوده ای هوس عاشقان به شیوه و ناز

10 دلم چو کعبه ی کوی تو دید، کرد طواف تنم چو قبله ی روی تو دید، برد نماز

11 به مجمع تو بود عود و شمع در خور سوز به مجلس تو بود رود و چنگ در خور ساز

12 به گرد کوی تو حیدر چو بگذرد، گوید مگس به منزل سیمرغ می کند پرواز