دل صافی کن که حق از ابوسعید ابوالخیر رباعی 198

1 از نخل ترش بار چو باران میریخت وز صفحهٔ رخ گل بگریبان میریخت

2 از حسرت خاکپای آن تازه نهال سیلاب ز چشم آب حیوان میریخت

1 یا رب ز کرم دری برویم بگشا راهی که درو نجات باشد بنما

2 مستغنیم از هر دو جهان کن به کرم جز یاد تو هر چه هست بر از دل ما

1 کردم توبه، شکستیش روز نخست چون بشکستم بتوبه‌ام خواندی چست

2 القصه زمام توبه‌ام در کف تست یکدم نه شکسته‌اش گذاری نه درست

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما