1 کجا روم که مرا جز درت پناهی نیست به جز عنایت تو هیچ عذرخواهی نیست

2 سرم فدای رهت باد تا نگویندت که در طریقهٔ عشق تو سر به راهی نیست

1 افسوس که ره بینان یک یک ز نظر رفتند وز راه سبکباری با هم به سفر رفتند

2 پای از سر و جان بر کف در راه رضا بودند از یار چو فرمان شد مجموع به سر رفتند

1 اوّل استادی که عشق و حسن را تقسیم کرد عاشقان را صبر و خوبان را جفا تعلیم کرد

2 طوبی قدّ تو را از راست بینان هر که دید در سرافرازی بر او قدّ تو را تقدیم کرد