پنج از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 30

1 پنج «فرجود» پدید آمده ازشت زرتشت که به پیغمبریش راست بود پنج گواه

2 آتش «آذربرزین » که همی سوخت بحود «چوبدستی » که بدان کور برفتی در راه

3 «سرو کشمر» که چو بیخش بدل خاک نشاند شد بسی کشن و تنومند پس از یک دو سه ماه

4 «بیست و یک در ز اوستا» که از آنان هر یک هفت «پرگرد» بود روشن و نغز و دلخواه

5 «سدره و کشتی » کز بندگی و بهدینی جامه ای بود نشانی بر مرد آگاه