نخستم دل بدام از کمال‌الدین اسماعیل غزل 143

1 نخستم دل بدام اندر کشیدی پس انگاهم قلم بر سر کشیدی

2 بدست عشق رخت صبر من پاک ز کوی عافیت بر در کشیدی

3 چو گفتم یک نظر در کار من کن ز غمزۀ در رخم خنجر کشیدی

4 بقصد جان چون من ناتوانی ز روم و هند و چین لشکر کشیدی

5 ز اشک اهل من بر چهرۀ زرد معصفر بر کنار زر کشیدی

6 چو بد در دفتر عشّاق نامم بیک ره خط بر آن دفتر کشیدی

7 دل مسکین بزنهار تو آمد شدی زنجیر زلفش در کشیدی

8 پراکنده همه غمهای عالم ز بهر من بیکدیگر کشیدی

9 اگر چه آستین بر من فشاندی وگر چه دامن از من در کشیدی

10 نخواهد شد ز یارم آنکه با من شبی تا صبحدم ساغر کشیدی

11 ترا من چون کله بر سر نشاندم مرا تو چون قبا در بر کشیدی