1 اول خلل ای خواجه ترا در امل آید فردا که به پیش تو رسول اجل آید

2 زایل شده گیر اینهمهٔ ملک به یک بار آن دم که رسول ملک لم یزل آید

3 هر سال یکی کاخ کنی دیگر و در وی هر روز ترا آرزوی نو عمل آید

4 زین کاخ برآورده به عیوق هم امروز حقا که همی بوی رسوم و طلل آید

5 شادی و غمت ز ابلهی و حرص فراوان دایم ز نجوم و ز حساب جمل آید