اوّل كسی كه عَلَم بر از سعدی شیرازی گلستان 101

عاقل چون خلاف اندر میان آمد بجهد و چو صلح بیند لنگر بنهد که آنجا سلامت بر کران است و اینجا حلاوت در میان. ,

مقامر را سه شش می‌باید، ولیکن سه یک می‌آید. ,

1 ما همه چشمیم و تو نور ای صنم چشم بد از روی تو دور ای صنم

2 روی مپوشان که بهشتی بود هر که ببیند چو تو حور ای صنم

1 خلیلی الهدی انجی و اصلح ولکن من هداه الله افلح

2 نصیحت نیکبختان گوش گیرند حکیمان پند درویشان پذیرند

1 بگذشت و چه گویم که چه بر من بگذشت سیلاب محبتم ز دامن بگذشت

2 دستی به دلم فرو کن ای یار عزیز تا تیر ببینی که ز جوشن بگذشت

1 عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم یا گناهیست که اول من مسکین کردم

2 تو که از صورت حال دل ما بی‌خبری غم دل با تو نگویم که ندانی دردم