کشته‌ای اول به نازم، باز خندان گشته‌ای
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 کشته‌ای اول به نازم، باز خندان گشته‌ای می‌توان دانست کز قتلم پشیمان گشته‌ای
2 من طلبکار توام با چشم در دیر و حرم تو مرا در سینه همچون روح پنهان گشته‌ای
3 بعد ایامب که پیشش یافتی راه سخن عرض حال خویش کن ای دل، چه حیران گشته‌ای؟
4 مرهم الماس ای دل بسته‌ای بر زخم خویش کرده‌ای با درد خو، فارغ ز درمان گشته‌ای
5 از قبول عشق، قدسی کس مبادا بی‌نصیب نیست جای غم که رد کفر و ایمان گشته‌ای
ادامه توضیحات شاعر