1 آتش قهر تو بر باد دهد گر خاکم آب لطف تو نماید ز کدورت پاکم

2 غم عشق تو گر برد ز تنم تاب و توان شادی شوق تو صد باره کند چالاکم

3 دیده از دیدن روی تو بدوزم هیهات گرچه آن خنجر مژگان بکند صد چاکم

4 قاب قوسین دو ابروی تو تا منظر ما است چون زمین پست نماید فلک الافلاکم

5 بخت اگر یار شود تا که تو یارم باشی از کم و بیش رقیبان تو نبود باکم

6 دست ادراک من از دامن تو کوتاه است ور دهد دست مرا بندۀ آن ادراکم

7 مفتقر گر غم دل با تو نگوید چکند کیست آن کس که بپرسد ز دل غمناکم