شیر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 63

1 شیر اندر آتش و در خشم و شور دید کان خرگوش می‌آید ز دور

2 می‌دود بی‌دهشت و گستاخ او خشمگین و تند و تیز و ترش‌رو

3 کز شکسته آمدن تهمت بود وز دلیری دفع هر ریبت بود

4 چون رسید او پیشتر نزدیک صف بانگ بر زد شیرهای ای ناخلف

5 من که پیلان را ز هم بدریده‌ام من که گوش شیر نر مالیده‌ام

6 نیم خرگوشی که باشد که چنین امر ما را افکند او بر زمین

7 ترک خواب غفلت خرگوش کن غرهٔ این شیر ای خرگوش کن