آتش است آب دیده مظلوم از سیف فرغانی قصیده-قطعه 27

1 ترا من دوست می‌دارم چو بلبل مر گلستان را مرا دشمن چرا داری چو کودک مرد بستان را

2 چو کردم یک نظر در تو دلم شد مهربان بر تو مسخر گشت بی‌لشکر ولایت چون تو سلطان را

1 گرمرا زلفت اوفتد در دست نکنم کوته ازتو دیگر دست

2 گرچه من هم نمی رسم شادم که بزلفت نمی رسد هر دست

1 دلرا چو کرد عشق تهی و فرو نشست ای صبر باوقار تو برخیز کو نشست

2 بی بند عشق هیچ کس از جای برنخاست در حلقه یی که آن بت زنجیر مو نشست

1 هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد هم رونق زمان شما نیز بگذرد

2 وین بوم محنت از پی آن تا کند خراب بر دولت آشیان شما نیز بگذرد