آخر شرمی بدار چند ازین از سنایی غزنوی غزل 393

1 آخر شرمی بدار چند ازین بدخویی چون تو من و من توام چند منی و تویی

2 گلشن گلخن شود چون به ستیزه کنند در یک خانه دو تن دعوی کدبانویی

3 نایب عیسی شدی قبله یکی کن چنو بر دل ترسا نگار رقم دویی و تویی

4 صدر زمانه تویی پس چو زمانه چرا گه همه دردی کنی گاه همه دارویی

5 نازی در سر که چه یعنی من نیکوم تا تو بدین سیرتی نه تو و نه نیکویی

6 یک دم و یک رنگ باش چون گهر آفتاب چند چو چرخ کهن هر دم رسم دویی

7 روبه بازی مکن در صف عشاق از آنک زشت بود پیش گرگ شیر کند آهویی

8 با رخ تو بیهدست بلعجبی چشم تو با کف موسی کرا دست دهد جادویی

9 همره درد تو باد دولت بی‌دولتی هم تک عشق تو باد نیروی بی‌نیرویی

10 جز ز تویی تو بگو چیست که ملک تو نیست چشم بدت دور باد چشم بد بدبویی

11 لولو حسن ترا در ستد و داد عشق به ز سنایی مباد خود بر تو لولویی