آخر نگهی به سوی ما کن از سعدی شیرازی غزل 467

1 آخر نگهی به سوی ما کن دردی به ارادتی دوا کن

2 بسیار خلاف عهد کردی آخر به غلط یکی وفا کن

3 ما را تو به خاطری همه روز یک روز تو نیز یاد ما کن

4 این قاعده خلاف بگذار وین خوی معاندت رها کن

5 برخیز و در سرای در بند بنشین و قبای بسته وا کن

6 آن را که هلاک می‌پسندی روزی دو به خدمت آشنا کن

7 چون انس گرفت و مهر پیوست بازش به فراق مبتلا کن

8 سعدی چو حریف ناگزیر است تن درده و چشم در قضا کن

9 شمشیر که می‌زند سپر باش دشنام که می‌دهد دعا کن

10 زیبا نبود شکایت از دوست زیبا همه روز گو جفا کن