فی از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 29

1 از آن می خوردن عشقست دایم کار من هر شب که بی من در خراباتست دایم یار من هر شب

2 بتم را عیش و قلاشیست بی من کار هر روزی خروش و ناله و زاریست بی او کار من هر شب

1 زان چشم پر از خمار سرمست پر خون دارم دو دیده پیوست

2 اندر عجبم که چشم آن ماه ناخورده شراب چون شود مست

1 تا نقش خیال دوست با ماست ما را همه عمر خود تماشاست

2 آنجا که جمال دلبر آمد والله که میان خانه صحراست