پدر گفتش که چون زر سایه افکند از عطار نیشابوری الهی نامه 2

1 دلا خورشید جان میبین دمادم که نور اوست با نور تو همدم

2 دلا خورشید جان را گوش میدار مشو بی عشق دل با هوش میدار

1 کاری است قوی ز خود بریدن خود را به فنای محض دیدن

2 مانند قلم زبان بریده بر لوح فنا به سر دویدن

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند