پدر گفتش که حرصت از عطار نیشابوری الهی نامه 2

1 پدر گفتش که حرصت غالب آمد دلت زان کیمیا را طالب آمد

2 چه خواهی کرد دنیای دَنی را سرای مَکر و جای دشمنی را

3 که دنیا هست زالی هفت پرده برای صیدِ تو هر هفت کرده

4 همی بینم ز حرصت رفته آرام بیارام ای چو مرغ افتاده در دام

5 که مرغ حرص را خاکست دانه ز خاکش سیری آید جاودانه