پدر گفتش که حرصت غالب آمد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 پدر گفتش که حرصت غالب آمد دلت زان کیمیا را طالب آمد
2 چه خواهی کرد دنیای دَنی را سرای مَکر و جای دشمنی را
3 که دنیا هست زالی هفت پرده برای صیدِ تو هر هفت کرده
4 همی بینم ز حرصت رفته آرام بیارام ای چو مرغ افتاده در دام
5 که مرغ حرص را خاکست دانه ز خاکش سیری آید جاودانه