فرخنده زمانی که تو دیدار از حسین خوارزمی غزل 232

1 فرخنده زمانی که تو دیدار نمائی فرخ نفسی کز در عشاق درآئی

2 نی صبر مرا کز تو زمانی بشکیبم نی طاقت آنم که تو دیدار نمائی

3 در پرده نهانی و من از عشق تو سوزان ای وای از آن لحظه که از پرده برآئی

4 گویند که از پرتو انوار جمالت سوزند جهانی چو نقابی بگشائی

5 در پیش تو جانباختن و سوختن ای جان زان به که بسوزد دلم از داغ جدائی

6 عار آیدم از سلطنت ملک دو عالم گر بر در تو باشدم امکان گدائی

7 شاهان جهان بنده درگاه حسین اند تا گفته ای از لطف که تو بنده مائی