پری‌رویان به ما کردند نظاره از فایز دوبیتی‌ 106

1 دلم در گوشه چشمش مکین است نشسته تا ابد منزل گزین است

2 دل فایز گرفته خوش مقامی بلی خوشدل دل کوثر نشین است

1 به زیر زلف مشکین عارض یار نمایان چون قمر اندر شب تار

2 چنان جلوه کند بر چشم، فایز که زاغی برگ گل دارد به منقار

1 خداوندا جوانیم به سر رفت درخت شادکامی بی ثمر رفت

2 درخت شادکامی عمر فایز سر شام آمد و بانگ سحر رفت