محو کن نقش دویی از ورق سینه از غالب دهلوی غزل 40

1 محو کن نقش دویی از ورق سینه ما ای نگاهت الف صیقل آیینه ما

2 وقف تاراج غم تست چه پیدا چه نهان همچو رنگ از رخ ما، رفت دل از سینه ما

3 چه تماشاست ز خود رفته خویشت بودن صورت ما شده کس تو در آیینه ما

4 عرصه بر الفت اغیار چه تنگ آمده است خوش فرو رفته به طبع تو خوشا کینه ما

5 محتشم زاده اطراف بساط عدمیم گوهر از بیضه عنقاست به گنجینه ما

6 نیست مستان ترا تفرقه بدر و هلال باده مهتاب بود در شب آدینه ما

7 غالب امشب همه از دیده چکیدن دارد خون دل بود مگر باده دوشینه ما