ای ز زلفت حلقه یی بر پای دل از سیف فرغانی غزل 349

1 ای ز زلفت حلقه یی بر پای دل گر درین حلقه نباشد وای دل

2 هرکرا سودای تو در سر بود در دو کونش می نگنجد پای دل

3 غرقه گرداب حیرت از تو شد کشتی اندیشه در دریای دل

4 آن سعادت کو که بتوانیم گفت با تو ای شادی جان غمهای دل

5 نه دلم را در غمت پروای من نه مرا در عشق تو پروای دل

6 رفته همچون آب در اجزای خاک آتش عشق تو در اجزای دل

7 چون غمت را غیر دل جایی نبود هست دل جای غم و غم جای دل

8 هر دو عالم چیست نزد عارفان ذره یی گم گشته در صحرای دل

9 سیف فرغانی چو حلقه بسته دار جان خود پیوسته بر درهای دل