1 ای بر زده به تقویت ملک آستین سلطان بر حقیقتی و شاه راستین

2 شهپر برای تیر تو افکند روح قدس گیسو فدای پرچم تو کرد حور عین

3 در دیده سهیل سنانت کشیده میل در ابروی هلال کمانت فکنده چین

4 که در دیار ارمن و گه در دیار فرس دشمن ز تو هزیمت و حاسد ز تو حزین

5 جز تو که ساخت از پی تمکین تاج وتخت؟ جز تو که کرد از پی اصلاح ملک و دین؟

6 در عرصه دو ملک دو کار چنین شگرف؟ در مدت دوماه دو فتح چنین مبین؟

7 خصم ارچه نرم گشت نگوید به ترک ملک تا بر نیارد آتش تیغت قرار کین

8 تا موم را در آتش سوزنده نفکنی از کام او برون نشود طعم انگبین

9 یاسین نوشت خصم تو یکچند اگرچه داشت صد گونه ظلم وبغض و حسد در دلش کمین

10 تا عاقبت چو پا به صف آخر اوفتاد چون تیز کرد بأس تو دندان برو چو سین

11 بودند قلعه هات همه پر ز سیم و زر از جود،صرف کردی و بخریدی آفرین