بهانه را پر پرواز می از اسیر شهرستانی غزل 802

1 بهانه را پر پرواز می توان کردن به وضع هر دو جهان ناز می توان کردن

2 گل سحاب هوا را به دام سبزه کشید شکار طالع ناساز می توان کردن

3 اگر نوازش ما ناز بر نمی تابد نظاره غلط انداز می توان کردن

4 کلید ناله مستانه بی گشادی نیست دری به روی دلی باز می توان کردن

5 غبار نیستیم در کمین ایمایی است هنوزم از عدم آواز می توان کردن

6 کدام بلبل خوش نغمه را سرایم اسیر طواف گلشن شیراز می توان کردن