جز کف رادت به یک قرابه تلخ از اثیر اخسیکتی مفرد 9

1 مرزبان خطه ی اول فلک معزول باد حاش لله گر برین در گه ندارد انتما

2 منشی دیوان ثانی چاکر طغرای توست بر فلک زان خامه و خطش روان است و روا

1 خسروا، ملک تو را، عرض جهان نتوان گرفت پیش قدرت باد اوج آسمان نتوان گرفت

2 جز سپهر بی نشان کز داغ کوکب فارغ است بر سحاب دامن جاهت نشان نتوان گرفت

1 زهی سر بر خط فرمان تو افلاک و ارکان را چوچابک دست معماری است لطفت عالم جان را

2 ز ابر طبع لولوء بخش و باد لطف تو بوده بروز مفلسی بنشانده ی دریا و عمان را