جز به چشم عظمت از منوچهری دامغانی قصیده-قطعه 19

1 جز به چشم عظمت هر که درو در نگرد مژه در دیدهٔ او خار مغیلان گردد

2 گر نسیم کرمش بر در دوزخ به جهد هاویه خوبتر از روضهٔ رضوان گردد

3 هنرش هست فراوان گهرش هست نکو چون شجر نیک بود میوه فراوان گردد