1 همه اهل مشکو ز جا خواستند میان را به خدمت بیاراستند

2 کنیزان سیمین بر سر و قد غلامان مه طلعت با خرد

3 ز رخسارشان ماه تابان خجل ز رفتارشان سر و بستان به گل

4 بگفتند کای بانوی کامجوی از این پس دل غمگساران مجوی

5 بگفتند کای ماه گل چهر ما چرا دیده پوشیدی از مهر ما

6 چسان بی فروغت بمانیم ما شکیب از تو کی می توانیم ما