هر دم از خانه رخ بدر از اوحدی مراغه‌ای غزل 177

1 هر دم از خانه رخ بدر دارد در پی عاشقی نظر دارد

2 هر زمان مست بر سر کویی با کسی دست در کمر دارد

3 یار آن کس شود، که مینوشد دست آن کس کشد، که زر دارد

4 دوست گیرد نهان و فاش کند مخلصان را درین خطر دارد

5 هر که قلاش‌تر ز مردم شهر پیش او راه بیشتر دارد

6 در خرابات ما شود عاشق هر که سودای درد سر دارد

7 یار ترسای ما، مترس از کس عاشقی خود همین هنر دارد

8 مزن، ای اوحدی، به جز در دوست کان دگر خانها دو در دارد