هر طرف باد صبا زان طره از اسیر شهرستانی غزل 270

1 هر طرف باد صبا زان طره بویی برده است عضو عضوم را کمند جستجویی برده است

2 بی نیازی چهره خورشید را ساید به خاک شبنم این باغ بسیار آبرویی برده است

3 یک سر مو بر تنم سرگشتگی در کار نیست جستجوی او مرا هر دم به سویی برده است

4 گلشن پاک اعتقادی را صفای دیگر است سایه خارش نصیب از رنگ و بویی برده است

5 کرده از چشمش تمنای نگاه گرم اسیر تا مزار دل چراغ آرزویی برده است